معنی درس 6 آداب زندگانی

·         بدان که مردم بی هنر مادام بی سود باشد: بدان که انسان بی فضل و دانش همیشه بی فایده است.

جهد کن که اگر چه اصیل و گوهری باشی ، گوهر تن نیز داری که گوهر تن از گوهر اصل بهتر بود: تلاش کن که اگر چه با اصل و نژاد باشی ، علم و هنر هم داشته باشی زیرا فضل و هنر از اصل و نژاد برتر است.

·         بزرگی خرد و دانش راست نه گوهر را: بزرگی به عقل و دانش است نه به اصل و نژاد

·         صحبت هیچ کس را به کار نیاید: برای هم صحبتی و دوستی هیچ کس سودمند نیست.

·         چنگ در وی زن و از دست مگذار که وی همه را به کار آید: به او متوسل شو ( یاری بگیر) و او را از دست مده زیرا او برای همه سودمند است. 

·         خاصه کسی را که پند نشنود که او خود اوفتد: به خصوص کسی را به کسی که پند نشنود که او خودش شکست می خورد( با سر به زمین می خورد )

·         داد ده تا داد یابی: عدل و انصاف کن تا با تو به عدل و انصاف رفتار کنند.

·         پس جواب خود بگوید بر وجهی که در متقدم طعن نکند: پس جواب خود را بگوید به گونه ای که بر فرد قبلی طعنه و سرزنش نزند.

·         در محاوراتی که به حضور او میان دو کس رود، خوض ننماید و اگر از او پوشیده دارند، استراق سمع نکند : در گفت و گوهایی که در حضور او میان دو نفر انجام شود کنجکاوی نکند و اگر از او مخفی کنند، دزدیده گوش ندهد. ( فال گوش نایستد.)